Претходно
Зошто во нашиот јазик нема превод за изразот „settling down“?
Како мали, секогаш се замислуваме себеси среќно заљубени, веројатно во брак со три деца. Секогаш со тоа доаѓа и успешна кариера, бидејќи ниедна од нас никогаш не рекла дека кога ќе порасне ќе биде сопруга, но овој пат темата ја ограничуваме на љубов. Во целото тоа сонување, ни на крај памет не ни доаѓа дека постои можност да останеме сами, а уште помалку дека тоа не значи дека нешто не е во ред со нас.
Покрај сите оние цитати кои се трудат да ни ја објаснат разликата меѓу самотијата и осаменоста, сепак некои недели делуваат депресивно, без обзир на тоа што сме исполнети во секое поле на животот. Од понеделник до сабота, сосема сме задоволни со животот, кој е преполн со посветени пријатели, во кој секое утро се будиме да го работиме тоа за што сме родени, преполн со нашето семејство кое ни е поддршка во секој поглед и сосема солидната финансиска состојба. Но, потоа доаѓа недела, врне дожд, сива боја го бои небото, тажни песни ја исполнуваат просторијата и ние не можеме, а да не почуствуваме некоја врста на празнина. Човекот може е остров, но, често целата таа тропска убавина, мир и песочни плажи кои ги носи во себе, посакува да ги подели со некој, да му пружи сенка од јакото сонце.
Иако длабоко во себе, ние знаеме дека празната десна страна од креветот ја гледаме како слобода, а не како тажна судбина во тие долги неделни моменти, раката ни оди кон телефонот, за да побараме некој кој би го исполнил нашето време, но не и таа празнина која ја чувствуваме.
Што значи изразот „settling down“?
Неговото примарно значење е да се смириш, да најдеш мир. Но, она колоквијално значење, кое често може да се слушне во филмовите, во нашиот јазик нема превод. Со кој збор може да се објасни потребата да не бидеме сами, па животот да го поминеме покрај некој кој не го сакаме, но ни е драг? Можеби некој неутрален збор може да биде компромис. Некој погруб збор може да биде задоволување. А, размислете колку всушност е далеку тоа од задоволството.
За љубовта да опстане, компромисот е клучен. Но, тоа не значи дека треба да правиме компромис кога љубовта е во прашање, туку само во неа. Кога ќе се разбере тоа, тогаш може да се најде некој превод за изразот, кој дава слика за тоа што всушност претставува. Никогаш повеќе нема да гледаме што ни фали, туку што имаме. Осаменоста засекогаш ќе се истопи и ќе се обликува во време кое ќе го цениме, бидејќи е само наше. Ќе престанеме да чекаме, ќе почнеме да живееме. Неделата никогаш повеќе нема да биде празна, туку слободна.
Прочитајте ги овие правила кои ќе ви помогнат дури и во најтешките животни ситуации.
