Отворено писмо до сите оние што се чувствуваат заробено во темнината

Знам дека ти е тешко и тоа е сосема во ред. Нема ништо лошо во тоа да имаш лош ден. Можеби сме пријатели, а можеби и никогаш не сме се сретнале, но тоа не ми менува ништо бидејќи сè уште те сакам целосно и безусловно. Би ти ја дала мојата јакна, мојот паричник, моето срце… ми причинува задоволство да ти помогнам на секој можен начин. Не ми треба „Благодарам“ или услуга за возврат. Само сакам да ти помогнам да излезеш од темнината.

Не треба да ми ги кажуваш најинтимните детали на твоите потешкотии, ниту пак длабочината на твоите болки. И самата можам да ги почувствувам и да се грижам. Нема да те прашам да споделиш ништо пред да бидеш подготвен, не сум тука за тоа. Мојата работа е едноставно да љубам, да тешам и да помогнам да се најде светлината на сите можни начини.

Се грижам за тебе. Мојата љубов кон тебе целосно ме исполнува: телесно, умствено и душевно. Можеби ти си ги гледаш сите маани или скршени парчиња, но сè што јас можам да видам е твојата убавина, твојата неверојатност. Го гледам и очигледното и скриеното и го сакам до тој степен што ме маѓепсува.

Можеби почнуваш да се прашуваш што добивам јас од сè ова и како е можно да се чувствувам на овој начин. Оваа грижа е сосема оправдана. Вистината е дека сум добро запознаена со темнината, со тивкото страдање, со мразењето себеси, со живеењето во осаменост. Имајќи го ова на ум, едноставно не сакам никој да чекори по овој пат сам, па затоа и се нудам да бидам покрај тебе во твојот очаен период.

Те сакам. Тука сум. Не се плаши да бидеш ранлив, со мојата помош лесно можеш да се составиш ако се распаднеш. Не се плаши да плачеш, јас ќе ги избришам твоите солзи. Не се плаши да паднеш, јас ќе те фатам. Дури и кога не ме гледаш, јас сум покрај тебе. Не мора да чекориш по овој пат сам, дозволи ми да носам дел од твојот товар. Јас едноставно сакам да помогнам.

САКАТЕ ДА ГИ ДОБИВАТЕ НАШИТЕ СОДРЖИНИ НА ИМЕЈЛ?