Претходно
Понекогаш сѐ што ви треба е шише вино и добро да се исплачете
Кога животот станува премногу тежок, обично ги игнорираме нашите потреби. Секојдневно се соочуваме со рокови, родендени, премногу долго зборуваме на телефон со нашите пријатели и целосно ја запоставуваме љубовта и грижата кон себеси.
Иако некои од нас можат да парадираат наоколу без да се истурат емоционално подолг период, без разлика колку сте зафатени, животот и сите тие непријатни чувства со тек на време ќе ве стигнат. И колку повеќе чекате, толку понепријатно ќе стане.
Сите ние сме луѓе и сите поминуваме низ тешки периоди. Завршуваме со скршено срце, но никому не кажуваме. Нашите чувства се повредени, но на луѓето им велиме дека сме добро. Ги игнорираме нашите негативни емоции затоа што не сакаме да ги разочараме луѓето и сакаме да продолжиме понатаму и да го заборавиме тажното поглавје од нашиот живот.
И тоа е нормално. Ни се чини дека ако поминеме цело попладне или цел ден само во фокусирање на себеси и во процесирање на работите, бесполезно ќе потрошиме многу време. Нашите распореди се пренатрупани и иако ни е тешко, најчесто одбираме да излеземе со пријателите и да одиме на некоја луда забава, наместо да поминеме една депресивна вечер сами дома.
Но, ако одвреме-навреме си дозволиме да го правиме тоа, особено кога поминуваме низ раскинување или нешто слично, би можеле да се спасиме психичко кршење подоцна. Чувствата ќе најдат начин да избијат на површина, на еден или друг начин. Тоа обично се случува после неколку чашки алкохол. Алкохолот ја прави таа ужасно прекрасна работа и ја уништува секоја ронка од вашата гордост и почит.
Љубовта кон себеси обично се смета за убав и деликатен процес во кој девојката ужива во бања полна со ливчиња од ружа или пишува креативни дневници во кои ги искажува нејзините внатрешни, скриени мисли и веднаш потоа магично се ослободува од сите потиснати емоции. Во реалноста, тоа не е баш така.
На крајот на краиштата, воопшто не е важно како ќе се сакате себеси. Се работи за акција која морате да ја преземете за да се ослободите од сите тие потешкотии кои се собирале во вас, пред тие самите да излезат. Тоа воопшто не е забавно, но е многу подобро од тоа да се надевате дека емоционалното празнење нема да се случи на работа пред вашиот шеф.
Иако можеби е подобро да се обидете со пишување дневник, терапија или некој друг трезен метод да допрете до вашите емоции, понекогаш шишето вино во близок круг на пријатели кои нема да ве осудуваат кога ќе се исплачете, може навистина да направи да се чувствувате подобро.
Ако останете намуртени долго време и не водите грижа за себе, вашата мотивација ќе биде на многу ниско ниво.
Без разлика дали вашето процесирање на чувствата ќе го направите со помош на пенкало и лист хартија, релаксирачка бања или голема чаша добро вино, обидете се да најдете време за тоа ослободувачко искуство.
Посветете си една вечер само на себеси и на тој начин ќе успеете да го завршите тоа тажно поглавје од вашиот живот и да преминете на следното.
