Љубовно писмо до мојата душа
Те сакам. Те сакам уште од денот кога дојде на оваа Земја. Ги сакам коските кои пеат во твоето тело, крвта која пее во твоите вени.
Ги сакам твоите сенки и твојата светлина. Го сакам начинот на кој заедно танцуваат на тајната песна која ја слушаш само ти.
Толку многу ги сакам твоите предности, ги сакам и твоите недостатоци бидејќи ѝ даваат контраст на твојата душа.
Длабочината и ширината на твоето срце е земја во која секогаш е пролет. Дури и кога е како најстудената зима, цвеќињата продолжуваат да ја покажуваат нивната грациозност.
Отворените порти на твоите емоции ги примаат сите кои лутаат кон нивниот праг, а твоите љубов и добрина се пламен кој гори и кој дава нов живот.
Те сакам за твојата сила, за твојата ранливост. Те сакам бидејќи и додека ги пишуваш овие зборови рониш солзи кои те чистат, кои те отвораат ден по ден без да се срамиш за тоа чистење, а сепак те делат на две секој ден.
Го сакам тоа што гледаш работи кои другите не ги гледаат. Го сакам тоа што понекогаш си слепа за омразата и мизеријата, тоа што одбираш да веруваш во доброто и во оние кои залутале во твојот домен.
Го сакам тоа што се знаеш од некој претходен период, некој живот во друго време. Го сакам тоа што ги чуваш овие сеќавања и ти се скапоцени како и оние од денес.
Го сакам тоа што се движиш како трска на есенски ветар и го сакам тоа што не ѝ дозволуваш на сезоната да те скрши, иако се обидува.
Драга душо, те сакам.
Прочитајте ги и љубовните писма на Фрида Кало кои ќе ви предизвикаат вистинска бура од емоции.