Отворено писмо на една девојка: До кога на момците ќе им бидат занимливи површните спонзоруши?
Ова е отворено писмо на една девојка на која ѝ е доста од машкото лицемерие и површност. Таа ја отворила својата душа на еден форум, а ние ви го носиме целото нејзино писмо.
Ова отворено писме го толкувам и во двете насоки. Навистина е голем проблем како да се најде соодветен партнер/ка во денешно време кога секој трча да зграби поголем дел од колачот. Личните вредности се станати минато и затоа првото прашање е „Колку заработуваш?“ Па и да имам неколку нули на сметката ќе кажам ИЧ. Не ми требаат таквите кои се само по парите. Ако не им треба моето присуство подобро да ги немам во мојот живот. Се надевам дека има многу фини момци кои едвај чекаат да налета некоја фина девојка во нивниот живот за да бидат среќни. Само што тогаш исплашени од некоја нејасна причина бегаат едни од други и повторно сме на истото. Е па верувам дека е време ова да се смени.
*Коментарот е модериран
И? Секој за себе ако си гледа, многу позадоволни ќе бидеме. Место да гледа како биле другарите и изманипулирани од “ку*ви”, нека се фокусира на себе и својот љубовен живот. За секого постои некој на светов,секој нека си гледа за себе. А статијава е само slut shaming. Ј.би га, и ние “ку*вите” мора да се омажиме.
За да успее врска или брак треба да се има јак карактер, а според мене дефинитивно тој е реткост.
Не за џабе кажале,,Нема да знаеш што имаш, све док не га изгубиш”.
И дефинитивно е такој.
Кт не е до тебе, фали ти, кт е до тебе, досадан ти. Доваѓа некој каже ти два, три муабета и одма ти биде интересан-иако га знаеш неколко дна. Човек не знае што сака и туј е проблем.
Според мене, жена гу игра главни улугу у сваку игри. И да не е у право на крај биде у право.
Како што викав стари, жена може да га проведе мужа у десет села, у десет града и воду нема да му даде да пие.
А што е работа за старлете, спонзоруше.. Тој ваша работа не е. СВЕ Е ДОЗВОЛЕНО ШТО НЕ Е ЗАБРАНЕТО И ОБРАТНО.
Значи : Свак живи како што сака и како што му одговара. Значи људи затој живив такој. Сви су различни. Затој треба да прифаќамо разлику и да се потрудимо да ги разберемо други. А не нешто што е спротивно од наше,, прифатено” га озборуемо и критикуемо.
А авторка вика дека збори све што мисли и дека има много пријатели. Мене лично тија две работе не ми идев у исти насоку. Зашто? ЗАТОЈ ШТО СВАК САКА ДА МУ КАЖЕШ ОНОЈ ШТО ОНИ САКАВ ДА ГА СЛУШНЕВ.