Претходно
Обичаи и верувања за бадниковото гранче
Божиќ и славите се најпрославуваните празници кај нас. Наследени се од старинските религии, а со текот на времето се христијанизирале, па во нив се вметнати разни христијански симболи и ритуали. Овде спаѓа и сечењето на бадниковото гранче.
Бадниковото гранче, или бадник е отсечен дел од дабово дрво што се сече рано наутро и се носи пред куќата, а се внесува внатре дури вечерта. Бадниковото гранче е симбол за дрвото кое го донеле овчарите и кое Јосиф го ставил во ладна пештера кога се родил Исус. Бадникот исто така претставува и дрво на Исус.
Според обичајот, по бадниковото гранче се оди рано наутро, пред изгревањето на сонцето, кога домаќинот со синовите и внуците одат во шумата. Се одбира младо, право и здраво дабово стебло кое домаќинот ќе може да го однесе дома на рамо.
Сечењето на бадниковото гранче треба да се одвива во тишина, настрана од погледите на соседите, случајните минувачи и познаниците, бидејќи во спротивно може да донесе лоша среќа. Кога ќе се одбере стеблото, домаќинот се свртува кон исток, се прекрстува три пати спомнувајќи го Бог, неговата слава и утрешниот празник.
Дрвото треба да се исече на посебен начин. Според народното верување, косо се засекува со секира, и тоа од источната страна. Се сече со 3 силни удари, а она што нема да биде пресечено од секирата се довршува со раце. Притоа важно е пресеченото дрво да падне директно на земјата бидејќи се смета за лош знак ако падне на некое друго дрво.
Некаде постои и обичај да се остави нешто на местото каде што се наоѓало стеблото. По сечењето се прекинува тишината и дома се оди со празнична песна. Во божиќните песни, Божиќ се појавува како херој на коњ кој е главен гостин на богатата семејна трпеза.
Огнот кој се појавува со горењето на бадниковото гранче би требало да ни помогне и да донесе плодност, а според обичаите огнот не треба да се разгорува со дување. На некои места дел од пепелта која ќе остане се чува и се пие помешана со вода против главоболка.
