Прешс: Дали се смиривте и повторно сте заедно? Фиби: Во ред… Сузи, може да те викам Сузи? Прешс: Моето име е Прешс. Фиби: Да, ама не можам да го изговорам тоа.
Џои: Кастинг директорот не зборува со пријатели! Таа зборува само со агенти! Фиби: Таа сигурно води тажен и безначаен живот.
Фиби: Секогаш сум во право за вакви работи. Рејчел: Не, не си. Минатата недела мислеше дека Рос сака да те убие. Фиби: Извини, ама тешко ми е да поверувам дека некој раскажува толку досадна приказна само за да ја раскаже.
Фиби: Морам да ти кажам нешто… Не, не можам да ти кажам. Моника: Па, нема да ти е полесно ако ми кажеш? Фиби: Да, во совршен свет можеби.
Фиби: Тие не знаат дека ние знаеме дека тие знаат дека ние знаеме.
Фиби: Нешто ме допре на десната нога! Моника: Што беше? Фиби: Ох, во ред е. Тоа беше само мојата лева нога.
Чендлер: Фиби, што правиш со крзненото палто? Што е со правата на животните кои толку ти значеа? Фиби: Па, читав и колку за информација, ласиците не се воопшто добри животни.
Рос: Ти, хм, не веруваш во гравитација? Фиби: Па, не е дека, знаеш, не верувам во тоа, туку… Не знам, во последно време имам чувство дека повеќе нешто ме турка, отколку дека нешто ме повлекува надолу.
Рејчел: Фиби? Имаш план? Фиби: Јас немам ни „пла“.
Инженер под влијание на силни филмски маси. Далеку од реалноста, блиску до паметот. Иако крајот на филмот Живот го знаеме сите, сепак убаво е да уживаме додека трае.
„За сè има причина, и за секоја цел под небото има време. Време за раѓање и време за умирање, време за рушење и време за градење, време за фрлање камења и време за собирање камења, време да се молчи и време да се зборува.“
Во последно време забележувам еден тренд на напаѓање, навредување, критикување и како последица на претходните – банирање. Без да наведувам конкретни имиња на групи, ќе споделам неколку свежи искуства од кои бев запрепастена.