Претходно
Дали ова откритие ќе доведе до развивање можност за „читање“ на сеќавањата по смртта?
Благодарение на новите истражувања во неврологијата, научниците дошле до сознание дека сеќавањата во нашите мозоци оставаат единствен генетски отпечаток и истите некогаш може да се „извлечат“ од меморијата и да се употребат на малку поинаков начин. До ова откритие дошле научници од Универзитетот во Ерусалим, кои наведуваат дека овие генетски траги можат да бидат употребени за да се „отклучат“ сеќавањата дури и по смртта на личноста.
„Во прашање е фасцинантен пристап, но мора да бидеме брзи, со оглед на тоа што протеините ќе почнат да се разложуваат кратко по смртта“, изјавил докторот Кли Варбуртон од Универзитетот во Бристол.
До ова откритие е дојдено откако се истражувало на кој начин мозокот ги складира спомените меѓу невроните. Притоа, мозокот создава нови протеини, контролирани од гените. Утврдено е дека различни животни искуства создаваат различни промени во генетската активност на мозокот.
Експериментот е изведен со помош на лабораториски глувци, кои биле изложени на различни дразби (вкусна храна, мали дози наркотик, електрошокови…), а потоа се следела нивната мозочна активност. Врз основа на дразбата, следени се промените во гените во различни делови на мозокот, за кои е познато дека учествуваат во формирање и складирање спомени.
Притоа, научниците лесно можеле да одредат кои глувци на која дразба биле изложени, само врз основа на реакциите на нивните мозоци. Генетската активност на мозокот го доживува „врвот“ еден час по формирање на споменот.
Невролозите и научниците кои биле вклучени во истражувањето се надеваат дека во иднина овие сознанија и методи ќе можат да бидат применети и на животните и на луѓето, со цел полесно да се решаваат мистерии и убиства. Сепак, засега е само поставена основата на една целосно нова гранка во науката којашто треба уште да се истражува за да може да биде употребена практично.
Прочитајте и зошто исчезнуваат нашите најрани сеќавања од детството.
