Целиот затвор како огромна зандана: Приказна за морничавото место каде што живееја некои од најголемите криминалци
Тој не е толку популарен како Алкатраз, но остави многу поголема трага во историјата на извршувањето на затворската казна. Денес, луѓето го посетуваат овој музеј на застрашувачки екстериери, а славниот холивудски актер ги води преку аудио водич.
Затворот работел од 1829 до 1971 година. Тоа бил еден од најголемите и најпознати затвори во своето време, изграден во готски стил за да ги исплаши луѓето однапред, па дури и да не помислуваат на кршење на законот. Но, она што најмногу се истакнало, бил пристапот кон затворениците. Системот целосно ги изолирал затворениците кои не биле во контакт едни со други.
Акцентот бил ставен на верата и свртувањето кон божествените вредности, поради што во ќелиите биле инсталирани стаклени отвори за светлина, симболизирајќи го „окото на Бога“ кое секогаш гледа во нив.
Иако се верувало дека ова има позитивно влијание врз затворениците, стотици други затвори го прифатија овој модел, се случило спротивното: се зголемил бројот на стражарна тортура врз затвореници и самоубиства меѓу осудените лица.
Исто така, се појавил логичен проблем, бидејќи секој затвореник имал своја ќелија, затворот брзо се преполнил. Затоа, системот за самица бил напуштен во 1913 година, па дури и невини љубопитни луѓе можеле да влезат во затворот и понекогаш да разговараат со затворениците. Затворот го посетиле и писателот Чарлс Дикенс и политикологот Алексис де Токвил.
Меѓу познатите, но принудени гости биле мафијашот Ал Капоне (пред да заврши во попознатиот Алкатраз) и Вили Сатон.
Кога Вили го прашале зошто ограбувал банки, тој одговорил: Затоа што има пари во нив. Иако подоцна во својата книга „Каде се парите“ изјавил дека не ги кажал сериозно, изјавата била причина за раѓањето на т.н. Закон на Сатон, кој препорачува сите, особено лекарите, адвокатите и другите, да бараат што е очигледно и најлогично кога ќе ја бараат причината за проблемот.
За време на мирниот период во текот на 80-тите години на минатиот век, во затворот никнувала шума и уличните мачки се множеа, па сето тоа изгледало како бизарна џунгла. Тогаш локалните власти реагирале и го претвориле затворот во едукативен центар каде што посетителите можат да дојдат на историски патувања.
Денес е отворен за јавноста како музеј преку кој водич може да ве однесе, но исто така можете сами да земете слушалки и да шетате низ собите. Во тој случај, гласот на славниот американски актер Стив Бушеми ќе ве води низ затворот, заедно со некои поранешни чувари и затвореници.
Низ лавиринтите од затворот можете да забележите необична изложба наречена „Духови на мачки“. Се сеќавате на мачките кои ги спомнавме погоре? Па, ова е изложба посветена на нив. За среќа, биле згрижени кога започнала реставрацијата на затворот, но изложбата на скулптури за мачки изработени од разградливи материјали кои „исчезнуваат“ со текот на времето, нè потсетува дека никој не е вечен.
Годишно го посетуваат скоро 220.000 луѓе. Тина Тарнер сними спот за песната „One of the living“, a МТВ го снимија своето реално шоу „Fear“.
Таму се организираат виртуелни интерактивни патувања преку zoom за училишни часови, групи пријатели или семејство. Ако сакате да видите повеќе и да слушнете вистински приказни за затворските интриги, можете да го сторите тоа преку нивната официјална веб-страница.
Погледнете и како изгледаат затворските ќелии ширум светот.