Таг

ТАА - добар „lo“, беспрекорна шминка, поглед фатален, тело извајано, косата паѓа по раменици, солариум, фитнес, сауна, силикони... ТОЈ - добар „lo“, јак парфем, обликувано тело, продорен поглед, средена коса, бели заби...

Отсјај од огледало, трепери, те бара... вечерната магла ја разбива, нурка во длабочината на душата и... пронаоѓа пајажина.

Боли кога ќе поминеш покрај мене и ме оставаш без здив, боли кога си студен и не си повеќе Ти... Боли кога ми даваш лажна надеж, боли зашто подоцна знам, се каеш.

„Па Нина, јас сè уште ја немам фатено болеста што кружи низ градов. Значи, денес си „фаца“ ако си ‘In a relationship’.“

Посакај да сум пролет, и ќе расцутам во твојата градина. Посакај да сум росен цвет, и секое утро ќе ме гледаш под прозорец.

Погледни го мојот профил, измами се да стиснеш „Add friend“. Можеби не бев вреден за да ме викнеш на кафе, ама барем однесувај се како што е во тренд.

Талкам, мечтаејќи по Тебе. Не, не се уморив да се уништувам себе. И, не знам која есен е по ред, одамна јас престанав да ги бројам годините. Ти си запишан во моето срце, и твоето место не е во спомените!

Ледено освежување за во топол есенски ден...

Разменети насмевки, дискретни допири, невин флерт помеѓу двајца во толпата... Две енергии, две посакувања, две страсти... Филмот започна да се снима, а сценариото допрва ќе се пишува.

И после сè, ние сме само силуета, фигура од кал осудена да живее на два света, живееме чекорејќи на сите страни, горди на себе, прикривајќи ги своите мани.

Бевме две тела со една душа, четири очи со еден поглед, две усни со еден здив и две срца со една надеж... НИЕ! Ама тоа веќе не постои, бледее со секој изминат ден, но се враќа со секој повторно сретнат поглед.

Тој: Тука си во некој полусвет, во некој полусон. | Таа: Ти никогаш ни тоа не си го имал.