Нејасен зрак кој продира во најраните утрински часови, те повикува како во далечен недопирлив сон, и трча пред тебе, а ти неосетно почнуваш да го следиш...
Во каква продавница се продава ли љубовта, онаму каде што продаваат убави, светкави работи спакувани во најквалитетната хартија или онаму каде освен бадемите, лешниците, бонбоните се продава и таа, рефус?
Нема посовршен ден од денес. За нови почетоци и нови луѓе.
Но, нека започне денот со старите навики. Кафе, цигара и благо. И сонце. Под него, секој има свое место.
Се сеќаваш ли, на песната од мојата музичка кутија? Секоја ноќ, ја отворав... и срцево почнуваше да крвари. А се сеќаваш ли како игравме? Ти ми ставаше цвет во косата...
Краткиот филм „The long distance relationship“ раскажува приказна за двајца млади луѓе кои се нафатиле на овој чекор. Ова сепак, не е типична приказна за врска на далечина...
Јас и пишаниот збор сме одличен пар. Знаеме да направиме договор, да имаме разбирање. Некој некаде запишал: „Носи го стариот капут, но купи си нова книга“. Но, која девојка не би сакала нов капут секоја сезона!?
„Животот е море, а човекот – кораб. Умот е сидрото на тој кораб, срцето е едро, а страста – ветер во тоа едро. Каква полза од едро без ветер?“ – Вештица, Венко Андоновски
Оскар Вајлд, во една прилика обидувајќи се една голема мудрост да ја смести во мала реченица изјавил: „Мажите ја измислија цивилизацијата за да ги импресионираат жените.“
Сетете се кој е најубавиот збор кој воопшто сте го слушнале. За мене тоа е „пеперутка“. Кога го слушам зборот, ми мириса на пролет, на новост, на свежина.
14 часа од моето будење, 8 работни часа и 6 активни часа со принцезата моја, а јас се движам лесно, душата ми се смее. Денес го открив моето ново Јас, мојата силна страна...
