Таг

Не е лесно да се сфати поет како Морисон, но како и да ги сфатите овие стихови тие секогаш делуваат како добро да доловуваат дел од реалноста.

Нејасен зрак кој продира во најраните утрински часови, те повикува како во далечен недопирлив сон, и трча пред тебе, а ти неосетно почнуваш да го следиш...

Читањето книги кои ја јакнат интелигенцијата и мудроста, со себе може да донесат животни придобивки.

Нема посовршен ден од денес. За нови почетоци и нови луѓе. Но, нека започне денот со старите навики. Кафе, цигара и благо. И сонце. Под него, секој има свое место.

Се сеќаваш ли, на песната од мојата музичка кутија? Секоја ноќ, ја отворав... и срцево почнуваше да крвари. А се сеќаваш ли како игравме? Ти ми ставаше цвет во косата...

Да ми го покажеш мостот на лагата, да ми дадеш билет кон стварноста, да ја ставиш во куфер тагата...

Кога соновите се одамна почнати, кога низ прозорецот ѕирка испрекината светлина од уличната сијалица, кога дождот непрестајно удира во лимениот олук...

Ја смени продолжувајќи да го прави истото, затоа што му е важно да ѝ го разубави животот, но правејќи го тоа поинаку... Допирајќи најнапред само еден детаљ, нејзиното срце.

Подголтнувам. Подлипнувам. Главата исправена. Чадорот благо наведнат. Не сакам никаков контакт со обичните минувачи. Сакам да наврнам, но...

Неговите дела се проткајани со облик на љубов кој е истовремено и најчист и несовршен, ослободени од секаков стереотип, од секаков бесмислен товар кој може да ја спречи да го најде својот пат. Повелете 25 кратки дози од неговата уметност и уживајте.

Толку се гласни дождливите капки, кои удираат на површината, па се топат и тонат во мекоста на земјата... Се мешаат мириси на две тела некаде во дамнешни соништа, во најдлабоката бездна која не го чувствува својот крај...

Да ја заклучам ли душава со клучот на замрзнатите чувства, да го исушам ли срцево-море, па да не може ТОЈ да го разбранува немирот?