Восхитот е комплексна емоција и не може да ја чувствуваме за задникот или за усните, т.е. можеме, но тоа не е восхитување, туку тоа е хормонско воодушевување.
Ние гледаме некого, неговата работа и живот, па му се восхитуваме, тој е наш идол. Тоа е добро, но кога се посветувате на нечиј живот, заборавате на вашиот, на она што навистина сте.
Ќе живееме поздрав начин на живот тогаш кога ќе сфатиме дека вистинските херои и идоли на кои би требало да се огледуваме се тука околу нас. Тоа се нашите мајки, тетки, стрини, баби, пријателки...
