Викенд книга: „Крадци и проститутки“ – Рута Шепетис
Потсетник за ужасно и мрачно време од историјата, случувања толку тажни и болни што одат рамо до рамо со трагедиите од нацистичка Германија
Наша оценка: 9
Ваша оценка:
Светот премногу пати бил сведок на грозотиите за кои е способен човечкиот род. За жал, сè уште страдаме од себичност, ненаситност и деструктивна желба за моќ, притоа многу ретко погледнуваме наназад за да се потсетиме на минатото, на поуките кои сме требале да ги извлечеме и на страдањата за кои многумина ветиле дека нема да се повторат. „Крадци и проститутки“ е потсетник за ужасно и мрачно време од историјата, случувања толку тажни и болни што одат рамо до рамо со трагедиите од нацистичка Германија.
Доделуваме 2 книги во соработка со Сакам книги
Од првата до последната страница книгата го опишува мачното патување на семејството Вилкас и на илјадници други семејства од Литванија, Летонија и Естонија, протерани од нивните домови за време на владеењето на Јосиф Сталин. Главниот лик, петнаесетгодишната Лина Вилкас раскажува за патувањето од цели 440 дена од нејзиниот роден град Каунас, Литванија, пa сè до крајот на светот – Трофимовск, Северен пол. Професори, наставници, научници, библиотекари, доктори – најугледните и најдостоинствените семејства обвинети за криминални злодела кои никогаш не ги направиле, напикани во гнасни камиони за превоз на стока, депортирани и распоредени во кампови сè до Северниот пол каде што робуваат цела декада и повеќе. Најголем дел од нив никогаш не се враќаат дома.
„Ја затворив вратата од тоалетот и си го погледнав лицето во огледалото. Тогаш не бев свесна колку брзо ќе се смени, колку брзо ќе избледи. Да бев, ќе погледав во мојот одраз малку подолго, ќе дадев сè од себе да го запомнам. Но тогаш не знаев дека тоа ми беше последен пат како се гледам во вистинско огледало подолго од една декада.“
Лина раскажува за ужасните и нечовечни услови во кои биле принудени да патуваат до кампот Алтаи во Сибир, а потоа и до Северниот пол, омразата на советските војници кон нив, изгладнувањето, болестите, но најтешко од сè, губењето на најблиските. Хоророт започнува уште на почетокот, пред да бидат депортирани надвор од Литванија… мажите ги двојат од семејствата, младите момчињата мора да се преправаат дека се ментално заостанати за да останат со нивните мајки, а пак тие за да си ги задржат децата барем во истиот камион, ги поткупуваат војниците со она малку што успеале да го земат од своите домови пред да ги протераат. Камионот на Лина, обележан со табла на која пишува „крадци и проститутки“ застанува пред градската болница пред да тргне на пат, војниците насилно ја извлекуваат младата Литванка која штотуку родила и заедно со нејзиното бебе ги фрлаат во камионот. Дури и оние кои не се свесни што се случува до тој момент, сега сфаќаат дека се практично осудени на смрт.
Книгата на почетокот била наменета за помлада публика, авторката Рута Шепетис која и самата има литванско потекло сакала да ги запознае младите со ова важно парче историја, со вистината за комунизмот на Сталин и со трагедиите кои биле скриени од светот. Ликовите се одлично изградени и многу брзо ќе се поврзете со нив, што секако го прави уште потешко читањето за мизеријата која ја доживеале. Прекрасната и силна Елена, мајката на Лина, која дури и во најтешките времиња успева да се бори и да го задржи својот дух, Јонас, братот на Лина кој од десетгодишно момче се претвора во измачена и изгладнета стара душа, Лина и нејзиниот талент за цртање, спомените од нејзиниот претходен живот, луѓето од камионот и кампот со нивните тажни судбини… нивните разговори и размислувања ќе ви одѕвонуваат во глава долго откако ќе ја прочитате книгата.
Ова е од оние книги кои ме потсетуваат дека навистина за сите трагедии што ни се имаат случено сме самите криви. Човекот му е најголем непријател на човекот. И кога сето зло би ја напуштило планетата сега, ќе ни требаат векови добрина да надоместиме за сето страдање кое сме си го предизвикале. Само за потсетување, се смета дека само Сталин е одговорен за смртта на повеќе од 20 милиони луѓе.
За крај, англискиот превод од книгата е „Between Shades of Gray“ што секако ме потсети на целава еуфорија со „50 Shades of Gray“ и искрено, кога ќе се сетам уште колку многу важни книги како оваа ме чекаат да ги прочитам, сфаќам дека веројатно никогаш нема да најдам време ниту желба за оваа другава.
За да учествувате во наградната игра треба да оставите коментар, да го твитнете постот или да го пинувате на Пинтерест, користејќи го хаштагот #СакамКнигаОдСакамКниги и вашето име и презиме (ако не може да се прочита точно од вашиот профил). Имате време до недела, 8 март 2015.
Добитниците ќе бидат објавени на профилите на Кафе пауза на Фејсбук, на Твитер и на Пинтерест, а наградите ќе бидат доставени по пошта.
Кога ќе престанете да ја хејтате книгата само ради тоа што е хејтана од другите и само оти е надвор од вашата комфортна зона?
#FSOG